Varşovalı Yahudi Çocukların Şairi
Oktay Rifat’tan Çeşitlemeler
1.
Ne beşikte yattın
Ne salıncakta uyudun
Meme bile emmedin
Fosfor sesleriyle büyüdün.
Elin sapan tuttu
Tüm sevdiklerin öldü
Gözlerini Yahudiler yedi
Görmek ve ağlamak bitti.
Bir kardeşin vardı
Kül kestiydi vücudu
Öldüydü herkes gibi
Şimdi berabersiniz.
İçi sıkılıyor, özlüyor dünyayı
Ellerini Gazze’de unutmuş
Çember çeviremiyor.
2.
Leyan kıza ne oldu
Suya gitti, susuz geldi.
Gelinlik bile giyemedi
Selvi boyu puff oldu
Aksadeler kuşandı.
Leyan hayattan
Lili kadar bile tat almadı.
Somon yemedi örneğin.
Selamlamadı hiç
Dallarına konan kuşları.
Göbeğini açıp da şımaracak
Tek bir ânı dahi olmadı...
Leyan öldüğünü bilmiyor
Çıkaracaklar ambulanstan
Çıkmam diyemiyor
Tadamadı zeytinden ve hurmadan.
Bir teşekkür olsun edemedi
Sesini duyuran ajanslara.
3.
Leyan diyor ki ben de çocuktum
Ne farkım vardı Varşovalılardan.
Onlar gibi evlerde otururduk eskiden
Dışında kaldık şimdi tüm kapıların.
Yalan diyor bütün şiirler yalan
Biz yokuz, hiç olmadık diyor Leyan.
4.
Yaramazlık eden çocukları
Hastaneye kapatırlar
Kafasına füze fırlatırlar
Duvara asarlar saçından;
Peki ama hepsi mi yaramaz
Gazzeli çocukların…