kurban

kurbanın gözlerine baktı ve terk etti onu
varlığın ortasında yapayalnız bıraktı
ey âbid
ya kurban etmeliydin ya da yanında kalmalı

bırakıp nereye gidiyorsun kurbanı
kanı akıtmalı, kurban nereden geldiyse oraya doğru
varoluş yönünü bulmalı
yorulduk artık içimizdeki çukura bakmaktan
kanı akıtmalı o çukura
insan kendi varlığıyla dolmalı

gidersen
kim dinleyecek kuzunun boynundaki sessiz çanı
kim çözecek ayaklardaki bağı
doğarkenki saflığı
kurban ederek bize tekrar bağışlamayı
neden istemiyorsun

kelimelerimiz tükendi
artık kanımızla anmak istiyoruz Tanrı'yı