henüz bir görüntüye dönüşmedi hatıralar / hatıraların içinde yaşayan birileri var

Ölmedi henüz tamamıyla
Eşyada hâlâ canlılığı var
Saati çalışmaya devam ediyor 
Kendinden bir şeyler kokuyor elbiseler
Henüz bir görüntüye dönüşmedi hatıralar
Hatıraların içinde yaşayan birileri var

Ama bu kadar dar bir yerde nefes alınmaz ki
Çıkacağız hatıralardan dışarı, uzaktan seyredeceğiz onları
Önce bir temizleyelim de şu küçük odayı
Unutalım hataları
Bir kadın ve bir erkek olmaktan yapılma pişmanlıkları
Sen soğumaya başlamadan, aramızda soğumaya başlayan neydi
Onu biraz ısıtalım, getir ayaklarımı ısıttığın ayaklarını
Ölümle kıvrılan ellerini
Durgunluk yüceliğe, hareket güzelliğe yakışır
Yücedir çınarlar, içinde kımıldayan yapraklar ve kuşlar güzel
Tanrı bazen yapar, güzellikler de durulsun ister
Galiba bu yüzden yüceleşir ölüler
Bunu senden öğrendim
Yaşarken ve ölürken yüzüne bakmakla ne çok şey öğrendim
O gün yüce miydin güzel mi, ölüm olurken
Bu ikisinin birleştiği bir an
Neden o anda dünyayı terk ettin
Devam etmek gerekmez miydi
Ve beni de dahil etmen
Güzellikten eksiltmezdim, bir büyüklük katmazdım yüceliğe
Yokmuşum gibi davranırdım, son zamanlarda yaptığım gibi

Şimdi varmışsın gibi davranıyorum
Bilgisayardan şarkılarını açıyorum, kitaplarını okumaya elim gitmese de
Dokunduğun her yerde birbirine benzemeyen hüzünler var
Mutfak tezgahındaki hüzün ayrı kapı kollarındaki hüzün ayrı
Kapattığın gece lambasının açtığın perdenin
Boynumun hüznü ayrı ellerimin
Sevinç gibi kalabalığım anlayacağın evin içinde

İyi tarafları da var yokluğunun
Kırıntılar bulmuyorum uyandığımda koltuğun dibinde
Küçük küçük kıllar olmuyor artık çarşafın üzerinde
Videolarımızı izlerken senin olduğun yerde görüntüyü donduruyorum
Tanrı gibi hissediyorum kendimi, ahah onun yöntemi de buna benziyor gibi
Hatıraları da böyle dondurmam gerek
Dondurmam ve o görüntüden hayata sıçramam gerek

Kabalaştığımın farkındayım yine
Ama inan zor oluyor
Metronun titremesini duyar duymaz
Birinin çizgiye yaklaşma demesini beklemek
              -İki metre ilerdeyim uyarmana gerek yok
               Her gün alarmlarımı kuruyorum hatırlatmana gerek yok
               Çıkmadan kontrol ediyorum sormana gerek yok
İtiraf etmem gerekirse artık unutuyorum
Gördüğün gibi öldükten sonra da zaferler kazanmaya devam ediyorsun

Yanıma yüzüklerimizi koydum gece otururken
Ayaklarımı salladıkça 
Sallandılar
Sallama şu kanepeyi midem bulanıyor diyen yok