gözlerini bahçelerden çeken bir sızıyla bugün
bugün ayaklarına uzanan yaşamak ağrısıyla
ışığı söndürülmüş gençlik meraklarının kokusuyla bugün
bütün ayrılıklardan sonra kendine kavuşan bir adamla.
bütün baharları bir çırpıda eşe dosta ulaştıran
güneşin her sarısını sulayan bir kıvançla
dostlarla yürünemeyen yolların büyüttüğü
artık ölmeyi biraz hakeden bir adamla bugün.
sözleri yoksullaşmış sözleri meşru
kimliğini kartların ve numaraların aşındırdığı
dünyanın yüzüne bir kere tükürmemiş
bir adam bugün: ruhuna sloganlar bulaşan.
kendine ait olmayan yüzleri taşımaktan
kendine ait olmayan ellerle girilen uzlaşmalar
kalkmadığı masaların askeri reddetmediği bordroların
bütün yasalarla cömertçe el sıkışan bir adam.
artık mesai saatlerine uymayan inançlar ve onların kıyamları ve taş ve sopa
son sevdiği çiçeği dört takside bölmüş
bütün orta yolları keşfeden bir gençliğin emeklisi.
bir adam bugün: ruhuna yıllık izinlerde ulaşmaya çalışan.
bir avuntunun özetidir artık hayat diye çıkılan yokuş
bütün ayrılıklar bütün birleşmelerdir. bir avuntu.
bütün ayrılıklardan sonra içinin kuşları azalan bir adam
bütün ayrılıklardan sonra içinin kuşları azalan birşeydir dünya.